SENİ BİRDE BENDEN DİNLE
Ben elekten geçmis un,sen henüz basaksin. ben anadolu yayalalarindan esen rüzgar,sen burçlarda dalgalanan bayraksin. Ben küllenen bir aksam üstü,sen kizaran ve gökleri saran safaksin. sen bir heyecan mermerinden yontula yontula sekillenen bir eserimsin. benden bir parça benden bir iz. sen gül devrinin bülbülü ,onulmaz dertlerin lokmanisin. sen ulu gövdesinden kesilmek istenen dal yapraklarinin oksayici havasinda insafsizca koparilmak istenen çiçeksin sen günesten gelen isik zerresi sen atomdaki çekirdek sen karanliklar arasinda kaybolan ses sen yildizlarin altinda sabahi bekleyen issiz yollari seslendiren sularin tatli nagmesi sen bulutlar arkasindan tabiyata gülümseyen yüz,sahralarin tatli vahasi sen çiçeklerin nagmesi,agaçlarin özsuyu ,kirlarin yesilligi,yapraklarin tebessümü,ormanlar diyarindan esen estikce tatlilasan hisirtisin Kuzu,koyun sesleri arasinda binbir zorlukla yetisen papatya ,sümbül,menekse ve gülsün. ve sen aga düsmüs baligin suyu özledigi gibi özlemini,hasretini çektigi,dört gözle yolunu bekledigim öncüsü gelen ,aslida gelmekte olan gençligimsin.
HERSEYİMSİN
Kelimelerime ilk defa söyledigim günkü heyecanim ve içten samimiyetimle söyleyecegim iki kelimemle baslamak istiyorum birtanem; Seni Seviyorum... Merhaba birtanem nasilsin Umarim iyisindir.. Askim mektubuma baslarken sana neler yazacagimi, yazacaklarimla neler anlatmam ve nasil anlatacagim konusunda hiç bir düsüncem ve fikrim yok. Düsünüyorum da her gecen gün, güz yapraklari gibi birer birer dökülürken ayaklarimin dibine ben her gece karanliga dikip gözlerimi, senin hayalini kuruyorum. Binlerce adim attim bu kentin sokaklarinda , her köseyi, her parki, her agaci ezberledim, sevdaya bulanmis her kaldirim tasinda senin adini aradim birtanem... Yalnizligimda özlem sarkilari ezberledim, kimi zaman bagira, bagira kimi zamanda fisildayarak söyledim.Karanliga haykirdim her gece hasretimi sesimi duyacaksin diye.. Sensiz yalnizligimda saatler asir gibi geliyor geçmiyor sanki sen gibi geliyor geçmiyor sanki..!eksik yasiyordum ama sen eksiklige inat tamamladin yuregimi. Çalan her telefonu yüregimin deli bir cagliyana dönen atisiyla açtim, senden baska duydugum her seste hep ayni kirikligi yasadim. Kaç gece sabah ettim gözlerimi kapamadan seni düsünerek, senin hayalini kurarak... Seni düsünmek adeta uyumayi unutturuyordu insana. peki nasil oldu da bu kadar erken baglandim sana.....Beni burada yakip kavuran sevginin ve hasretinin atesi varken birde üstüne üstelik, yagan yagmurlarda bu atese adeta odun atarcasina yagiyor bu günlerde, yagan her yagmurla birlikte hüzünde yagiyor yüregime çünkü her yagan yagmur seni hatirlatiyor bana, hiç unutamadigim günler, dakikalar geliyor aklima..Neydi beni sana bagliyan Seninle yazisirken ya da konusurken gecen dakikalarin verdigi hazmi Ah evet. Insana Hiç bitmese dedirten o dakikalar. Yoksa sende insani kendine bagliyan bir seyler mi var:) Sigara gibi, alkol gibi. Her ne olursa olsun seni ALLAHin verdigi kalple, bütün benligimle sevdim ve ALLAH n verdigi ömürle de bitirmek istiyorum, seni hayatimin son nefesine kadar sevmek, kaderim ve alin yazim olsun diyerek seni sevdigimi bir kez daha söylemek istiyorum. canim hadi biraz gülümse bakim :) bir anda bu yazilar karsisinda duruldugunu zannediuyorum. Ben seni kocaman bir yürekle sevdim. Gözlerim degil, yüregimdi seni gören. Sen damarlarimdaki kana karisip , geldin oturdun yüregime canim... Bir baska yerde olamazdin zaten. Sen, benim en degerli yerimde, yüregimde olmaliydin, orada kalmaliydin. Çok aska ev sahipligi yapan bu yürek, ilk kez bu kadar kolay kabullendi seni oysa bu yurek hiç sevemedi baskasini... Herhangi bir konuk degildin artik... Bu yüzden ne agirlama fasli vardi, ne de ugurlama. O yüregin gerçek sahibiydin. Simdi ilkbahar, yaza giriyoruz ya... Ben dört mevsim bahari yasadim seninle ve tebessümlerinle... Çiçek çiçek açtin yüregimde. Gökkusagi zayif kaldi, senin renklerin karsisinda. Taze bir yaprak gibi yesildin.. Açelyaydin pembeliginle oysa ben karanfili severdim seni tanimadan önce ama açelyalarda hos oluyormus. Üzerine çig taneleri düsmüs sari güldün. Kirmiziydin bir ates gibi. Ve maviydin... En çok bu renkle anmayi sevdim seni neden mi cünkü sema mavidir gözlerin ise umut sen gönlünü hep mavi tut dedim hep kendi kendime... Denize tutkundum, denizi sensiz, seni de denizsiz düsünemedim. Seni severken dünyayi da sevdim ben, insanlari da... Kendime bile dar gelirken, içinde herkese yer olan bir hayatin sahibiydim artik. En kizgin, en tahammülsüz oldugum anlarda bile, seni düsünmek yetti bana Içimdeki sevinç yüzüme yansidi, güldüm. Beni öylesine güldüren senin sevgindi ve ben kaygisiz, içten gülüsün ne demek oldugunu, nasil güzel bir sey oldugunu anladim seninle... Her seye ragmen sevdim seni. Güçlüydüm ve asamayacagim hiçbir zorluk yoktu. Koca bir kente, koca bir ülkeye kafa tutabilirdim. Sen elimden tuttugunda, patlamaya hazir bir volkan gibi hissederdim kendimi. Menzil sendin ve ben o menzile ulasmak için önüme çikan her seyi yok edebilirdim. Sana ulasmami engelleyecek her seyi eritirdim, kül ederdim. Sana ulastigimdaysa sakin bir göle dönüsürdüm. Ve o göle bir tek sen girebilirdin. Sevdim ve hayrandim da..Koskoca sehir bile dar geldi bana....Cennete ilham cehenneme sukut ve mahsere beklentisizce gitmek neymis seninleyken neymis seninleyken ölmek birak kalsin simdilik zamanim var seni sevmek için birak geç gelsin biraz azrail.. Her halin çekti beni. Durusunu, uyumani, gülmeni, kizmani, saskinligini, safligini, kurnazligini, çocuklugunu, olgunlugunu göremeden bile sevdim cok sevdim. Sesini de sevdim suskunlugunu da. Küçük oyunlarini, kaprislerini, sitemlerini, korkularini sevdim. Seni ve o doyumsuz sevdani, uçari sevdani anlatacak kelime bulamadim çogu zaman. Sigmadin cümlelere ve hiçbir cümle seni yeterince tarif edecek kadar derin olmadi oysa kelimeler bile seni anlatirken benim gibi yetim kaldi... Seni severken yorulmadim. Çünkü sen yasam kaynagiydin. Her gün yenilendim. Seninle çogaldim seninle büyüdüm. Eksik kalan neyim varsa tamamladin. Ölmeyecektim çünkü sen ölmezligin ta kendisiydin hani demistimya sana bir yanim eksik yasiyordum ama sen eksiklige inat tamamladin yuregimi...Her defasinda diyorum sana sevenler için olmaz olmamali....Hadi o tatli kiraz dudagindan benim için bir kahkaha at yoksa ben yoruluyorum sen mutsuz olunca kosmak istiyorum biliyormusun delice kosmak ama kosarken seninde ellerinden tutmak istiyorum... Simdi sana kirmizi bir kurdaleyle süsledigim bir kutu gönderiyorum ac onun içinde,sadece sana özel bir çiçek var sik o çiçegi ellerinin arasiyla...Simdilik o sehirde açiyor o çiçek ama bir gün bu sehirde ikimizin evinde verecek meyvesini...Sana olan sevgimi su kisa cümleyle bitiriyorum...Sevdim iste ötesi yok...
SENİNLEYİM....
Merhaba tektane... sana bu denli yazmak ve satırları sonsuzluga sürükleyen cümlelerle yaşamışlığımı sana anlatmak istiyorum..Seni sevdigim için uçuk oldugumu düsünüyorum. Bu mektupla artik deli oldugumuda düsünebilirsin:)) Ben seninle herseyim.Deliyim, çilginim,...Ve asigim Askin yazilmasi degil yasanmasi taraftariyim biliyorsun. Ama bazen söyleyemedigimiz, söylemek istesekte uygun sözcükleri bulamadigimiz anlar vardir. Suan oldugu gibi... Kendimi sansli insanlardan sayiyorum. Sevdigim ve sevildigim için. Sevdigimi bildigin ve sevildigimi bildigim için. Ümit Yaşar Oğuzcan'in da dedigi gibi "Sevmek yaratmak; sevilmekse yaratilmaktir." O halde sevgimizle birlikte yaratiliyor ve yaratiyoruz. Su ana kadar bunun sürekli olmasi için elimizden geleni yaptik. Bundan sonrasi için bana düseni yapacagim. Hatirliyor musun ... Birgün bana seni ne kadar sevdigimi sormustun. Cevap alamadiginda ne kadar üzüldügünü biliyorum. Cevap veremezdim. Askin büyüklügü yoktur. Dünyalar kadar dememi isterdin biliyorum. Ama ben dünyanin ne kadar büyük olabilecegini bilmiyor ve bilmedigim için sevgimle kiyasliyamiyordum sadece... Yasadigimiz dünyayi degil ama beraber kurdugumuz ve sadece ikimizin yasadigi dünyanin ne kadar büyük oldugunu biliyorum.Ikimizin dünyasi diyorum. Ama birgün bu dünyada yalniz kalirsam, bil ki bu yine ikimizin dünyasi olarak kalacak ve hiç kimse senin yerini alamayacak. Yine sana olan sevgimle bu dünyayi ayakta tutacak ve tüm gücümlesevgini yasatacagim. En az senin kadar sevdigim güzel birsey var su an yanimda. Ne oldugunu merak ettin biliyorum. Senin bana verdigin ilk, benimse hayatimda aldigim en degerli hediye. PAPATYAMIZ. Günlügümün içinde kurutulan ve senin olmadigin anlarda bana yoldas olan papatya. Kurutulmus. Ama en az ilk günkü gibi en az sevgimiz gibi canli. Sevgimi kagittan yaptigim bir gemiye yazdim. Onu denize sevgim kadar çoskun dalgalara biraktim. Sonu olmayan sularda martilarin çigliklariyla ilerliyordur simdi sonsuzluga.. Askimizin sonsuzluguna..........
EY YABANCI
Sana sevdami verdim. Yarinlarimi, gönlümden geçen en güzel duygulari, kalbimden geçen sonsuzlugu. Sana sevgimi verdim, sana askimi verdim, sana kendimi verdim. Ey yabanci! Ellerim seni ariyordu aksamlari, kulagim sana susamisti, sesini duymak istiyordu gecenin saat birinde. Ey yabanci! Ben seni kuralsiz sevdim. Askima kural koyma. Sevgime sinir koyma. Gönlümü kilitleme. Çünkü bir O zor dedigimiz aylari, bitmez sandigimiz haftalari, geçmez dedigimiz saatleri birlikte geçtik. Yilmadik, yikilmadik, ezilmedik sadece sevdik, Tatli bir hosgörü ile. Ama yalnizca sevdik. Sana söylüyorum yabanci. Seni çok özledim çok. Içim belki buruktu bu sehirde, kalbim kirikti, yüregim aciyordu, ellerim ulasamiyordu sana ve ellerine. Gözlerim bakamiyordu gözlerine.Içimi döküyordum hergün her aksam bom bos dizelere. Sevdami kaleme getirip yaziyordum aklim sira. Olmadi be yabanci olmadi. Okuyamadim hep korktum sevdamin büyüklügünden, askimin sonsuzlugundan. Belkide seni kaybetme korkusundan. Sana söylüyorum Ey yabanci! Ben seni kuralsiz sevdim. Ben seni sevdim. Seni tanidikça sevecegim bu kuralsiz yolda. Sevenler kavusmazmis derler. Olsun be yabanci! Bizde sevdamizi kalbimize gömüp gideriz baska diyarlara. Eskidende böyle bir sevgilim var deyip iki damla gözyasi süzülür gözlerimizden. Kalbin bosalir aglarsin ardin sira. Kalbin dile gelip yalvarir "Beni sevdigime götür" diye. Belki o zaman kalbine dogarim yaninda olmasamda. Yine seni sever, seni korur, seni ararim. Iste be yabanci ben seni kuralsiz sevdim. Askimiza, sevgimize asla kural koyma...
BİLMİYORUM SEVGİLİM
Bazen bütün Geceyi atasin gelir ya sevgilim..Iste bende su anda o anlardan birini yasiyorum.Koskoca karanlik gece tüm bedenimi sarmis,seni düsünüyorum..Bilmiyorum sevgilim sensiz nasil nefes aldigim,ellerin olmadan nasil sicaklik hissettigimi, dudaklarin olmadan nasil serinledigimi hala anlamis degilim... Çünkü sensiz olmuyor.... Gitmeseydin olmaz miydi sanki? Sanki seni hep sevseydim,geceler boyu sana sarilsaydim.... Fazlasi fazla olurdu zaten ellerini tutsaydim,sevseydim seni... Hos simdi ellerin ellerime degmiyor,genede seviyorum seni.. Sevgimle yüregini oksadigima eminim....
RUYAMDA SİZİ GÖRDÜM
Dün gece düsümde sizi gördüm. Ayrintilari animsayamiyorum, bildigim tek sey birbirimizin içinde eriyip agladigimiz. Ben sizdim, sizse ben. Sonunda nasil olduysa alev aldiniz. Atesin kumasla söndürülecegi aklima geldi, eski bir ceket alip üzerinize vurmaya basladim. Ama bu kez görünümümüz degismeye basladi, degisti, degisti, sonunda artik görünmez oldunuz, bu kez ben yaniyordum, ceketle alevleri döven de bendim. Ama dövmenin bir yarari olmadi ve bu tür seylerin yangini söndüremeyecegine iliskin eski korkumu dogruladi. Bu arada itfaiyeciler geldi ve nasil olduysa sizi kurtardilar. Ama eskisinden farkliydiniz, hayalet gibiydiniz, karanliga tebesirle çizilmis çizgilerden olusuyordunuz sanki, sonra kollarima yigildiniz, ölmüstünüz ya da belki de kurtarilmis olmanin verdigi sevinçten bayilmistiniz. Ama burada da sekil degistirmenin belirsizligi devreye girdi, belki de birinin kollarina yigilan bendim
SİZİNLE EVLENMESSEM
Simdi artik...yalnizca yaradanin alnimiza yazdigi, bizim için sakladigi ve henüz elimize geçmemis bulunan mutlulugu düsünelim. Sevgim beni mutlu ediyor; yillardir içinde bulundugum ve su anda da tümüyle yok edilmemis olan boslugun binlerce kati büyüklügünde bir sevgi bu...Sizinle evlenmezsem asla ve asla evlenmeyecegim. Size askimi ilan ettigim günden sonra geçen yedi yil boyunca...sizin ugrunuza tüm dostluklardan vazgeçtim, kimselerle vakir geçirmedim, hatta (akrabalarim disinda) hiçbir kadinla konusmadim...Bunu bütün içtenligimle söyleyebilirim. Bugün hala sizin için gereken fedakarligi yapmaya hazirim...Vereceginiz her buyruga uymaya hazirim; ancak size artik saygi göstermemek, hayranlik duymamak ve sizi sevmemek asla elimde degil ve olmayacak. Hala çoktan evlenmis olmamiz gerektigini düsünüyorum. Çok çileler çekecektik belki, ama sevinçlerimiz, mutluluklarimiz da olurdu, açliktan da ölmezdik... Dostlariniz bizi ayirma ve bunun ikimizi de ne duruma düsürecegini görme umutlarini hep canli tutuyyorlar; tek yaptiklari bu. Bana inanin sevdigim... ve her zamankinden çok sevdigim Maria, bütün bagliligimla...
SENSİZLİK COK ZOR
Merhaba canim.Sensizlige merhaba diye basladigim günlerden bir gün daha iste. Neler yapiyorsun gibi soru sormayacagim. Senin yapabilecegin benim yaptiklarimdan daha fazladir.Dün basibos digerlerinden ayri duran bir bulutu yakaladi gözlerim. Tamam dedim. iste bu islenir ve sekillendirirse canim' a benzer. Oturdum duvar dibine, basladim gözlerimle bulutu islemeye. Ne zormus akilda kalan sadece goremedigim tebessümlerinle bir buluta seni çizmek, bulutu senlestirmek... Kaleme ne gerek var Kinle ve umutla keskinlesmis Gözler varken... Kagida ne gerek var Dört metre kareden yayilan Gökyüzü varken. Sen her gün, Sana bir gün gecikmeli gelen Gökyüzünü oku, sevgilim.Buralardan Oralara umut, özlem ve sevgi var... Ne zormus seni resmedebilmek bir teninin hücresini göremedigim halde... Ama osun; hiç yoktan iyidir sensizlikte... Iste silik ve yavasça uzaklasan da olsa seni oturttum buluta merhabaa sigara içermisin:)) Durrr lütfen diren biraz esintiye gitme hemen... durrrr:)) Geçen hafta rüyamda gördüm seni. bir yasli adam seni anlatti bana kisaca, ama uzunnn. Bilsen seni bir baskasindan dinlemeyi bile özlemisim. Bana bakislarinda bir acima algiladim ama sana kondurmak istemedim. ve israrda etmedim senle ilgili böyle mi büyür adina özlem konulan çiçekler kan ile gözyasi ile sulanarak böyle mi yeserir adina sevgi denen yürek yoklugunu damitarak ve... böyle mi geçer acisi her seyin bir seyler eksilterek bizden...Buraya gelirken yüregimin sen olan kismini birakabilseydim keske. Bir çok sey daha kolay olurdu. Kimbilir:)) Senin için soluk almalarim olmazdi örnegin. Nem, ve küf kokulari içinde Sen Için damitim yapmazdi cigerlerim... Geceleri tüm lacivert saatlerde heyecanla atmazdi örnegin yüregim. Sevismelerimizin Dingin zamanlarinda hayallerlede olsa:))... Bastirmazdi tüm vucuduma ter... kesilmezdi solugum bir acemi panigiyle......... Çaresizlige sen adini takmazdim; tüm butun zamanlarin sen saatlerinde sen çalarken yüregimin Ritmi ve seni calan o sesi. Bak sabah oluyor. Simdi gene gelirler karnini doyurmaya serçeler. Iyi bir noktadayiz onlarla ; onlar pürnese beni dinlemedeler karin tokluguna, bense bir lokma ile uzaklasmadayim delilik sinirindan. Simdilik iyi ve etkili bir anlasma. Sonra mi; sonra kim öle kim kala.... Kendine ve umutlarina iyi bak ....
Özledim
Özledim seni... Ayrılık yüreğimi karıncalandırıyor nicedir... beynimi uyuşturuyor özlemin... Çok sık birlikte olmasak bile benimle olduğunu bilmenin bunca zaman içimi nasıl ısıttığını yeni yeni anlıyorum. Yokluğun, hatırladıkça yüreğime saplanan bir sızı olmaktan çıkıp mütemadiyen bir boşluğa sabahları seni okşayarak başlamaları akşamları her işi bir kenara koyup seninle başbaşa konuşmaları özlüyorum; oynaşmalarımızı, yürüyüşlerimizi, sevimli haşarılığını, çocuksu küskünlüğünü... Nasıl da serttin başkalarına karşı beni savunurken; ve ne kadar yumuşak,bir çift kısık gözle kendini,ellerimin okşayışına bırakırken. Gitmeni asla istemediğim halde, buna mecbur olduğunu görmek ve sana bunları söyleyemeden "git artık" demek. "Beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk kavuşacaksın mutluluğa" demek sana ne de zor.. Seni görmemek ve belki yıllar sonra karşılaştığımızda bana bir yabancı gibi bakmanı istemek senden... Yeni bir sevdayı yasakladığım kalbime söz geçirmek...
Seni Unuttum
Gitmek için kapıya yürüdüğünde kulaklarım, kapıyı açtığında gözlerim, çıktığında ise yüreğim titredi. Biran sessiz kaldım hiçbir şey söylemedim ve işitmedim. Öylece baktım yürüdüğün yola, öylece kala kaldım bulunduğum düzlükte. Doğa bile yapraklarını henüz dökmeye başlamıştı gittiğin gün. Sonra saat gecenin bir yarısını vurduğunda kendime geldim, etrafa baktım ama yoktun. Kabul etmeliydim gittiğini benimsemeliydim sensizliği. Bir an ellerim isteksizce gözlerime gitti o küçük gözler kocaman olmuş yaşla dolmuştu. Kabullenemiyordum terk edilmiş olmayı. Terk etme olayını ben gerçekleştirmiş olsaydım bu kadar üzülür, ağlarmıydım acaba? Gözlerimden yaşlar dökülürken avuçlarımı açıp kendi kendime söz verdim. Bir daha kimseyi ama hiç kimseyi kendimden çok benimsemeyecek ve söz sevmeyecektim. Geçmişi andığımda ağlamayacak beynimi sana köle yapmayacaktım. Anılarıma saygı duyacak, dişlerini gösterdiğin o çirkin resmini bile hiçbir zaman yırtmayacak, seni tebessüm ile hatırlayacaktım. Kendime kurallar koyup seni aramayacak ayrılmış olduğumuzu kalın kafama sokacaktım. Gittiğin mevsimi yitirmiş ve başarı ile atlamış olduktan sonra, gökyüzü saflığı yağdırmaya , yeni mevsimi vermeye başladığı ilk günlerde kalbimin sana ait olan bölümünü yıl başı akşamı çam ağacımın en üst dalına asarak, gelen herkese seni kalbimden söküp attığımı ispatlayacaktım. Nual babanın bacadan süzüldüğü masalına küçüklüğümden beri inanmışımdır. Şömine üstüne astığım kırmızı çorapların içine YALNIZLIĞI HAYATIMDAN SİLMESİNİ yazacak, altını iki kere çizip TEŞEKKÜRLER yazısını ekleyecektim. Kendime; bağzı değerlerimi hala yitirmediğime ve seni unuttuğuma göre BEN SENİ NEYİNİ SEVMİŞİM BEE....