NELER İSTERDİM NELER
Ben isterdim ki ellerim ellerinde, gözlerim kalbimde, sevgim yüreğinde olsun. ağzından dökülecek sevgi dolu sözler elrindeki o sıcaklık kalbindeki aşkının benim olmasını isterdim. Seninle el ele yürümek imkansız yolları beraber geçmek isterdim. Gözlerinin sadece benim olamsını, seninle beraberken her şeyi unutmayı, kısacası senin olmak isterdim. Derdinin derdim, mutluluğunun mutluluğum olmasını, her göz yaşı döktüğünde ellerimle göz yaşını silmek ve her güldüğünde sana eşlik etmek isterdim. Geceleri uykuya dalmadan önce seni düşünmek ve sabahları aşkınla uyanmak isterdim. Günleri seninle geçirmek, sevdiğin şarkıda seninle dans etmek ve seni seviyorum demek isterdim. Bütün aşkımla sana akmak seninle iken heyacanlanmak o aşk denen şeyi seninle yaşamak isterdim. Seni ne kadar çok sevdiğimi anlayabiliyormusun.
ACI İLE YAŞIYORUM
Yokluğunun verdiği acıyı dindiremem biliyorum. Ama bu acıyla yaşamak beni umutsuzluğa çaresizliğe itmiyor. Ben seviyorum yokluğunu. Özleminin beni bu kadar güçlü kılacağını düşünmemiştim. Hiç bir zaman unutulmayacaksın. Untamam seni. Beni anlamasanda içimdeki boşluğun sebeblerini çözemesende suçlu değilsin. Bana öyle çok şey öğretdinki... Seni kaybetmek kolaymı sandın ? Sensiz yaşamanın yüzüme vurduğu gerçeklik içimde büyüdü, birikti ve sana döndü birkez daha yüreğim. İçimde duyduğum her güzelliği, her kıskançlığı, her özlemi yüreğine dökemediğim için tüm bu yaşananlar. Kendim değilmiydim seninle iken sevdiğinin söyleyememmek öyle acıki bu acıyla yaşayarak ne kadar sürdürürüm hayatı diye çok düşündüm geceleri ama yaşıyorum...
SEN KURUMAYACAKSIN
Şuan senden uzak kilitli kapılar ardında tutsak oluşumun hiçbir anlam taşımadığını biliyormusun ? Ya senli günlerin hayaline daldıkça kelebekler kadar özgür olabildiğimi ? ve seni düşündüğüm her an kötü ihtimalleri aklımdan silerek sana kavuşabilecegim günün hayali ile bu hayata katlanabiliyorum. Ya sensiz iken seninle olduğumu, sana olan tutkumu, tek sende tutsak olduğumun anlam taşıdığını biliyormusun ? sen gönlümün sevinci, küçük dünyamın umutlu güneşi seni seviyorum. Senin düşünmeden, seni sevmeden bu hayatı yaşamam mümkün değil. sen kalbimdesin. En kuytu köşesine ekili gün geçtikçe dallanan budaklanan fidanımsın. hiçbir mevsimin ve fırtanın güçü seni kurtarmaya ve kırmaya yetmeyecek....
MESELE SEVEBİLMEK
Hayatta en büyük şey sağlık ve onu süsleyen sevgidir. sevginin zamanı, mekanı ve mevsimi olamaz. Yeterki sevgi agacını yaşatmayı bilelim. Bizimkisi bir anda filizlenen ve koskoca bir çınar ağacı gibi ayakta duran bir aşk işte. senin ilgin küçüçük yüreğime sıcacık bir sevginin filizlenmesine neden oldu. sanki hüzün rüzgarları, bizi ayırıyor ayrı şehirlere savuruyor. kendimi senle kumruların iki kanadı gibi hissediyorum. Senden uzak kanadı kırık yaşıyorum. Sözlerin, varığın çocuk yaşlarda kararan dünyama gökkuşağı renkleri ile gelmişti. İlaç kadar değerli sözlerinle bana sonbahrda bahar yaşatıyorsun ve onur yüklü başarılarla süslü gönlümü yorgun yüreğime alkışlarken yanaklarımdan süzülen yaşlarla gülümseyerek sözlüyorum seni seviyorummmmmmmmmmm.
SEVDİM
Sen hayatima girmeden önce zaman gecmek bilmezdi.Bugünü zorla yaasar yarini düsünmek bile istemezdim.Çünkü bilirdimki yine yarınım günessiz olacak..Her yasadigim mutlulugun ardindan aglamakti payima düsen. Sankı yaşadıgım mutluluklar geçici olmaya mahkum gözlerim sürekli ağlamya yeminliydi hep yarım kaldı sevgim bunca zaman ne ömürlük sevdim nede ne bir ömürlük sevidim. yaşadığım her eksik sevgide uzaklaştım gerçek sevgiden. Gözlerim bakışlardan uzak ellerim dokunmaya ürkek. Yüreğimse tekrar sevemeyecek kadar yaralıydı. Yaşadığım zoraki akşamların sonunda çıktın karşıma yüzün o kadar temiz o kadar huzur vericiydiki, gönlümğn kilidini kırıp atmamak mümkün değildi. İhtiyacım vardı yalanda olsa sevilmeye. Yalanlarla dolu dünyamada tek gerçeğim olmalıydın. içinde bulunduğum bu karamsarlığın sonunda ışığım ilan etmeliydim seni. Kalbimin sevgiye olan düşmanlığı bu sevgiye bırakmalıydı yerini. Zoraki yaşadığım günler, seninleiken asla bitmesini istemediğim günler olmuştu sen yokken tek dostum olan yanlızlık seni kıskanıp terk etmişti beni. Ben seni bir günlük degil, ben seni yalanlarla degil, ben seni unutmak için degil bir ömür boyu sevilmek umuduyla seviyorum.
SENI SEVİYORUM
Seni sevmiyorum desem yalan söylemis olurum seviyorum desem beni anlamiyacaksin.Seni seviyoum.ispatmi edeyim.Ne geregi var ben sevgime layik olani yaparim okadar.Sevgi dile gelmez cunku dile itibar etmez.Senin kalbinde yasamak,seninle bu dunyada yasamaktan guzeldir bana.Ben seni degil seninle dogacak guzelliklerin beklesmesi icerisindeyim.Ey Sevgili!Sakin,tum isteklerimi sozcuklere vurmami isteme.Gun gelir gun olur,imkansizi isterim senden.Gelisin olanaksiz oldugu yerde sana ''gel'' diyebilirim.Gitmen gerektigi yerde sana ''kal'' diyebilecegim gibi.Sunu bilmeni isterimki,sensiz gecirdigim tek bir an yoklugundaki sevgi'ne vurulan bir dugumdur.Gonlume verilmis bir emanetsin sen.Sevmekle korudugum sevmekle yasattigim.seni seviyorum lakin sen bana guvenmiyorsun (intternette numaradan okulumdan beni aramak gibi).Bilmecelerin en buyugu sevgidir.hic cozulmeyecek bir sirdir o.Sevdikce sever insan.Sevdikce yeni seyler ogrenirsin hep.Ama oyle buyukturki ne kadar yol alsan da bilmedigin biseyler hep vardir.bu yuzden sana kizmiyorum lakin bigun gelcek tum bu kuskularin guvensizliklerin pismansiz yanit bulacak. Yıllar önce tanısaydım Sen’i Adını söylerken dolanmazdı dilim. Bilseydim yanında olmanın edebini Karşında dururken titremezdi sesim. Yıllar önce tatsaydım sevgini Beyhude sevgililer aramazdım. Görseydim bana ‘gel!’ diyen elini Sonu hüsran yollara sapmazdım. Yıllar önce işitseydim sesini Baykuş çığlıklarına eşlik etmezdim. Hissetseydim üzerimdeki gölgeni Gözümü kapayıp gece oldu demezdim. Yıllar önce tanıtsalardı Sen’i Vefa borcum olanlara sitem etmezdim. Tutabilseydim küheylanın yelesini Takılıp kalanlara bir de ben eklenmezdim.
SEVGIYE DAIR
Ey Güzel Ynsan! Sessiz Sevdalaryn Bitiremedii, Sözcüklerin İfade EdemediGi, Bahar Aylarİnİn Varlgini Kiskandigi, Sen, Sen içimin once Büyük Derin Siziyi.! Seni Seviyorum... "Seni Seviyorum" Yazarken Eriyorum, Her Eriyisimde Birkez Daha "Seni Seviyorum" Hepsi Bu, "Seni Seviyorum"... SEVGINE IHTIYACIM VAR, bana yaklasan duraganlasmis beyninde ki düsüncelerin nokta biti?lerine. Uzaklarda oldu?umu dü?ledi?inde senden bir nebze uzakla?madan senli dünlerde ayakta kalma çabalaryma inanmana, parmak uçlarymda ki hislerimden acylaryna sebebiyet verenlere olan nefretimin büyümesine olan engelleme çabalaryna sahip çykamayan beynimin aslynda kendine verdi?i syzylardan vazgeçme gayretleriyle cebelle?ip duruyorken baky?laryndaki y?y?a ihtiyacym var. Benli?imde bastyrdy?ym sana olan vazgeçilmez hislerimi beyninde açy?a çykarma duygularymyn yüre?imdeki fyrtynanyn dinmedi?ini cümlelerimin arasyna syky?tyrylmy? gö?sümün o ince syzysyndan gö?sünün sol yarysyna akan hislerimi anlamana ihtiyacym var. "seni sevdi?imi daha önce söylemi?miydim ?" cümlesinin dudaklaryndan çykarken "hayyr" diye anlamsyz bir cümle kurup sesindeki sevgiyi defalarca duymak isteyen "ben" in sana ihtiyacy var. Yanan kalemime dokunmadan sevdaly kalemimin ucundan dökülen yazylaryn sana ait oldu?unu bilmene ihtiyacym var. "Sen"i kaybetmekten her adymda korkan benin sevdany bilmeye ihtiyacy var... Agla! Ben de aglarim, gözyaslarim özlemine az kalir, buralarda nem var! Nem varsa sende kalir daha çagirirken beni ani bile kalmaya tenezzül etmeyen o dag doruklari... Sömürgem yaslar durur sesime kyrgyn ayriliklari... Agla sömürgem... Belki dönemem; oralarda usul usul talazlanan nehirlerde yaz kalyr, kis yanar, düs üsür yüregimde... Aglarim gözyaslarim yine beyaz kalyr. Bir tür gurur bu... birgün nasilsa ve hiç olmadik bir anda alynyp kopartilmadan, kendi ellerimizle onu yoketmek bizim gibilerin mutlulu?una tahammül edemeyen bu hayata bu hayatyn zorba kurallaryna bir tür ba?kaldyry?... yagmur yagacak az sonra, hep aglamakli olurum yagmur yagdiginda yüregim üsür. gözlerim üsür. içimdeki kuslar uçar gider...
UNUTMADIM
Ne yazilmali ki silinip gitmesin, ne söylenmeli ki unutulup bitmesin. Sessizlikle baGlayan bir hikaye bu. Eger bagladigi gibi bitecekse sonu, yasanan her ne varsa sil, gitsin.Hayallerde gerçek gibi yasarken seni, umutlarda bitti bir zaman, sevgiler de. Seni seviyorum çünkü ne zaman siir okusam, misralarindan sen akiyorsun, gözlerimden yaslar süzülüp resmine damliyor, sessizlik sarariyor içimde, susuyorum. Tam buldum dedigin anda kaybetmek nedir bilir misin? Atilmisligi hissettigin oldu mu? Hayaliyle yasamayi ezberledin mi? Delicesine sevdigin ama onun seni sevmedigini ögrendigin o ani hiç yasadin mi? Onun eksik yanlarini bile sevebildin mi ? Terkedilice ilk defa görüyormus gibi baktinmi? Elvedasiz ayriliklar acitti mi içini? Göz kapaklarina inat, uyumadigin oldu mu gecelerce? Sadece mum isiginin aydinlattigi odanda onu düsündügün oldu mu saatlerce? Ellerin onsuz kaldiginda üsüdün mü? Duyuyorum susuyorsun, yine susuyorsun, tipki o zamanki gibi söylemiyorsun. Seni seviyorum çünkü hergün biraz daha tükenirken hersey, benligim sesizce inliyor ben susuyorum. Bir an elinden tutuyorum, biran sonra belkide tamamen elimden kayip gitmis oluyorsun, anlayamiyorum.Yine sensiz kaliyor kollarim, yine islaniyor gözlerim. Yasamam için tek nedenimdin sen. Fakat binlerce sebep vardi seni sevmem için. Seni seviyorum çünkü yasanacak bütün imkansizliklarda sen varsin. Biryerlerim aciyor durmaksizin. Sessizligin çok sey söylese de bazen susmanda incitir beni. Bilirim, belkide en iyi ben bilirim ki, susmasini bilmek, bildigini söylemekten daha zor. Bir uçurum gibi derinlesen sessizlik, bizi birbirimizden ayirdi bile. Yenildik dostlugumuza, zamana, yalnizliga, yenildik iste! Sinsice sardi sessizlik, böyle birdenbire, ansizin... ve ben hala unutmam gerektigini söyleyenlere inanmiyorum. Hissettiklerimi söylemektense dost kalmayi, seni sensiz yasamaktansa susmayi tercih ederim. Senin beni sevme fikri bile beni mutlu edebilecek kadar güzel ve asil! Seni seviyorum çünkü sen benim siyah beyaz dünyami renklendiren o çok az seyden birisin. Sensiz her andan korktum, korkuyorum. Alip gitme ellerini, alip gitme gülüslerimi, götürme düslerimi. Sen benden gittin gideli öyle biktim ki sensiz kendimden. Seni seviyorum çünkü hala birseyler var vazgeçemedigim. Ben herkes için siir yazmazdim, bu hep tuhaf gelmisti. Fakat simdi senin için siir yazmamak tuhaf geliyor. Bu yillarca sürecek ve de hiç dinmeyecekmis gibi düsünürken görüyorum ki anlamini yitiren birseyler var aramizda. Seni seviyorum çünkü tam herseyden vazgeçmistim ki, karanligimin perdesini yirtti ellerin. Ama yine direndik sessizlige, hala konusulmadan kalan öyle çok sey varki! "Sustugun yerde birseyler kiriliyor" Nasil söyleyecegini sende bilmiyorsun besbelli.. Susman gerekiyor diye susuyorsun belkide, dostlugumuz için.. Kalbim sendeyken her adimda, aklim sendeyken her dakika, unutmadim, unutamadim iste!
BILMEK ISTIYORUM
Neyi ozledigini, kalbinin arzuladigi seye kavusmanin hayalini kurmaya cesaret edip edemedigini bilmek istiyorum. Kac yasinda oldugun beni ilgilendirmiyor. Ask icin, hayallerin icin, yasiyor olma seruveni için bir aptal gibi gorunme riskini goze alip almayacagini bilmek istiyorum. Ay'inin etrafinda hangi gezegenlerin dondugu beni ilgilendirmiyor. Kederinin merkezine dokunup dokunmadigini, hayatin ihanetlerince acilip acilmadigini, daha fazla aci korkusundan kapanip kapanmadigini bilmek istiyorum. Saklamaya, azaltmaya ya da duzeltmeye çalismadan benim ya da kendi acinla oturup oturamayacagini bilmek istiyorum. Benim ya da kendi nesenle olup olamayacagini, insan olmanin sinirliligini hatirlamadan, bizi dikkatli ve gerçekci olmamiz icin uyarmadan cilginca dans edip coskunun seni parmak uclarina kadar doldurmasina izin verip vermeyecegini bilmek istiyorum. Bana anlattigin hikayenin dogru olup olmamasi beni ilgilendirmiyor. Kendi kendine durust olmak için bir baskasini hayal kirikligina ugratip ugratamayacagini; ihanetin suclamasina dayanip, kendi ruhuna ihanet edip etmeyecegini bilmek istiyorum. Guvenebilir ve guvenilebilir olup olamayacagini bilmek istiyorum. Her gun sevimli olmasa da guzelligi gorup goremeyecegini bilmek istiyorum. Benim ve kendi hatalarinla yasayip yasayamayacagini; bir golun kenarinda durup gumus ay'a "EVET!" diye bagirip bagirmayacagini bilmek istiyorum. Nerede yasadigin ya da ne kadar paran oldugun beni ilgilendirmiyor. Keder ve umutsuzlukla gecen bir gecenin ardindan, yorgun, bitap da olsan, cocuklar icin yapilmasi gerekenleri yapip yapmayacagini bilmek istiyorum. Kim oldugun, buraya nasil geldigin beni ilgilendirmiyor. Cekinmeden benimle atesin ortasinda durup durmayacagini bilmek istiyorum. Nerede, kiminle, ne okudugun beni ilgilendirmiyor. Diger hersey bittiginde seni ayakta tutan seyin ne oldugunu bilmek istiyorum. Kendinle yalniz kalip kalamadigini ve o bos anlarda sana arkadaslik eden kendini gercekten sevip sevmedigini bilmek istiyorum.
BEN SENSEM
Ben sensem sen kimsin o zaman? Ben kendime dönüyorum, beni yoran, beni acitan ve bana yalanlar söyleten çocukluguma, sokaklara dönüyorum, dogdugum, büyüdügüm ve yasamaktan tat aldigimm o acili düslerime dönüyorum. Balkonumda çiçekler yetistirmeyecegim ve susuz byrakacagim, kimseler beklemeyecek beni ve beklettigim birileri olmayacak, hiçbir suda firtinalarla bogusup, tükendikçe çogalan düsleri kovalamayacagim, siginacak limanlarimda olmayacak benim.. Kyrgyn dalgalar kuzey kiyilarima vuruyor, aksamlar beni yine kanatiyor, çaresiz ve edepsiz sözcüklerle bogusuyorum durmadan, düsüyor aklima yine ayrilik, yüregime dag dag sözcükler çogaliyor, yildizlar düsüyor bir de erkekligimin en duyarli bölgesine, zaman sanki duruyor, gün yagmurlarla çaliyor penceremi açmyyor, açamiyorum. Dostluk naralari atiyor radyom, özlemek dostluktan degil, asktandir, neden özler insan, niçin savasir sözcüklerle. Uzakliklar, uzakliklar hep içime oturuyor benim. Özlüyorum dilini, ellerini, saçlarini, hele hele gözlerine daha bir özlüyorum. insani nasilda tutukluyor bir bilsen, elini, bilincini, gözlerini, dilini nasil da bagliyoor, anlatabilsem... Söyleyemediklerimi ve anlatamadiklarimi düsünüyorum simdi. Henüz yazmadim, anlatabilmi? degilim, iste bunlar insani özleme çeken, özledigini anlatan ya da fark ettiren seyler, insan neyi özler, yasadiklarini mi, yasamak istediklerini mi, özlemi belirleyen tutkular midir, yada tutku varsa özlemde vardir desem ne dersin buna? Uzak düstügümüzde , uzak olani yakinlastirmak özlemek degil midir? Özlemek özlenenin içimizdeki yerinin anlasilmasi degil midir? Seni özlüyorum. Bazi saatler dokunur gecenin yüregine ve gece iter seni, düsürür sabaha, yataktan düsmeye benzer bu. Kalkarsin hiçbir sey olmamis gibi ve yorganini ararsin. Buldugunda kaldigin yerden devam edersin, bu kez sabah dokunur yüregine ve çiçekler soguk gelir üzerlerindeki çiy tanelerine. Sabah ve aksam, düs ve gerçeklik birbirine karisirr, sen ve o çiy taneleri kalirsiniz aklimda tipki siir gibi degilmi, siir tadinda kalirsinn sen dudaklarimda, ay sicakliginda dokunur bedenlerimiz gözlerimize, uykularimiza tasiriz bu sicakligi ya da uykusuzluklaryna tasiniriz gecelerin. Ama bir seyler olur o anda, ne oldugunu anlayamadigimiz, küçük küçücük seylerdir bunlar, sen buna ben, ben sen diyeyim. Sen buna ay de. ben yine sen diyeyim..